توی این چند وقت به موضوعات زیادی فکر کردم، کتابای مختلف خوندم و راجع به چیزای زیادی نوشتم. ولی نمی دونم چرا توی این همه بی وقتی یه وقت چند دقیقه ای واسه اینجا پیدا نکردم.
تصمیم گرفتم اسیر آینده نشم. این چند وقت اون قدر از دغدغه ی آینده پر شده بودم که نمی فهمیدم گذروندن حالم چه جوریه. حالا می فهمم که مهم بودنِ چیزا، بستگی داره به میزان اهمیتی که ما بهشون می دیم. تازه فهمیدم که چه قدر آروم میشم وقتی که می شینم و واسه خودم ارزشامو واضح تر میکنم. اون وقته که تازه می فهمم چه دل مشغولیای دری وری ای دارم!
خدایا بهم تمرکز، دلی بی کینه و آرامش بده. آمــــــــــــــین.
دلم دریا میخواد.
