سلام
نميدونم چرا ولي وقتي وبلاگ قديمت رو باز كردم بدجوري دلم گرفت شايد از خاصيت نيمه شبه! به قول شاعر ديگه بيداري شب عادتمه--- همدمه سكوت و تنهايي من تيك تيك ساعتمه .... شايدم ماله اون آهنگه زيباست ولي واقعا خوشحال شدم از اينكه اسباب كشي كردي يك چيزي بهت بگم باورت ميشه اينهايي كه نوشتي رو هيچ كدوم اين آي كيو پنچره من نتونست تحليل كنه ولي هميشه يادت باشه اگر تجربه هاي تلخ نباشن هيچ وقت تجربه هاي شيرين وجود ندارن
نميدونم چطورم شده! اصلا يك حسي دارم يك حس حسادت نسبت به تو ،شايد دلم واسه قديما كه هنوز بچه بودمو وبلاگ داشتم تنگ شده
